Καθώς συμπληρώνονται τα πρώτα 24ωρα της γνωστής εδώ και καιρό, αλλά άτακτης υποχώρησης των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν γίνεται κατανοητό ότι πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα:

-Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν είχε γίνει γνωστή και ήταν αναμενόμενη εδώ και καιρό, δεν ήταν ένα γεγονός που έγινε ξαφνικά, αλλά έγινε με άτακτο τρόπο και χωρίς επαρκή επιχειρησιακό σχεδιασμό ως προς τη διαμόρφωση της ελάχιστης σταθερότητας στην αναφερόμενη χώρα.

-Η μακρόχρονη στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν άρχισε πρακτικά το 2001, ενώ η Ουάσινγκτον θα πρέπει να αναθεωρήσει όλα τα μοντέλα μεταπολεμικής διαχείρισης κρίσεων που έχει εφαρμόσει.

-Τι έγιναν τα τεράστια ποσά που διέθεσαν οι ΗΠΑ και γιατί απέτυχαν; Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρόεδρος Γάνι –όπως ήταν αναμενόμενο- δραπέτευσε από τη χώρα παίρνοντας μαζί του, αυτοκίνητα με χρήματα τη στιγμή που οι πολίτες του πεινάνε και μάλιστα γίνονται «φόρτωμα» σε άλλες χώρες με την επιδίωξή τους να ζήσουν καλά…

-Γίνεται φανερό ότι τα αμερικανικά κεφάλαια στο Αφγανιστάν πήγαιναν σε κλίκες ανθρώπων που καλλιέργησαν προς το συμφέρον τους τη διαφθορά, αφήνοντας στη φτώχεια, στην ανέχεια και στο έλεος των Ταλιμπάν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, που είναι αγανακτισμένο από την ελίτ της διαφθοράς που ανατράφηκε από τους Αμερικανούς και τις επιδιώξεις τους.

-Έτσι, ο πρώην πρόεδρος Γάνι δραπέτευσε ως δικτάτορας και η προέλαση των Ταλιμπάν ήταν άμεση, δραστική και αποτελεσματική, χωρίς να αντισταθούν οι υπεράριθμες και εκπαιδευμένες από τη Δύση, στρατιωτικές δυνάμεις της κυβέρνησης, που δεν πολέμησαν. Γιατί δεν πολέμησαν; Γιατί δεν πίστευαν στην κυβέρνησή τους και αφέθηκαν αιχμάλωτοι του ακραίου ισλαμισμού των Ταλιμπάν.

-Ο τρόπος διαχείρισης των αμερικανικών κεφαλαίων και όλο το post-war management στο Αφγανιστάν πρέπει να απασχολήσει την Ουάσινγκτον που αφήνει μια πολύ επικίνδυνη «τρύπα ασφάλειας» στη νότια σφαίρα επιρροής της Ρωσίας στην Κεντρική Ασία, αγγίζοντας το Ιράν, με προέκταση στην Κίνα, σε συνθήκες που ευνοούν και την εμπλοκή του Πεκίνου στο Αφγανιστάν.

-Τα άμεσα προβλήματα που προκύπτουν αναλύονται στην «εργαλειοποίηση» του μεταναστευτικού ως μίας «de facto» πραγματικότητας του διεθνούς συστήματος εξυπηρετώντας τοπικά τις σκοπιμότητες του Ερντογάν σε βάρος της Ελλάδας και της Ευρώπης, στην περιφερειακή αύξηση της διακίνησης των ναρκωτικών που θα χρηματοδοτήσει τουλάχιστον την πρώτη περίοδο των Ταλιμπάν στην εξουσία και φυσικά την «διάθεση» με το αζημίωτο από τους Ταλιμπάν αμερικανικών οπλικών συστημάτων σε χώρες που θεωρούνται ανταγωνιστικές των ΗΠΑ για ανάλογη μελέτη αναφορικά με την ανάλυση της τεχνολογίας χρήσης.