Η Τουρκία δείχνει να έχει ξεχάσει τι σημαίνει να κάνεις επιθετικό πόλεμο. Όταν ξεκινάς έναν πόλεμο, πρέπει φυσικά να είσαι έτοιμος να κερδίσεις, αλλά πρέπει να ξέρεις και να χάνεις. Η περασμένη Παρασκευή, μια μαύρη Παρασκευή για τις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, ήταν μια μέρα που οι Τούρκοι δεν την περίμεναν. Συνηθισμένοι να κυνηγούν σαπισμένα τζιπάκια με αρχαιοπρεπή ΠΑΟ των Κούρδων του YPG, κι αυτά από απόσταση, δεν περίμεναν πως ο εμπειροπόλεμος συριακός στρατός θα βομβάρδιζε ανελέητα ένα ολόκληρο τουρκικό τάγμα.
Όταν ένας στρατός μάχεται, ποτέ δεν μάχεται με την λογική ” ας σκοτώσω μόνο 1 ή 2, και θα πάρουν το μάθημά τους”. Ούτε μάχεται υπολογίζοντας πως αν σκοτώσει πολλούς από τους στρατιώτες του αντιπάλου, ο τελευταίος θα “τσαντιστεί”. Ο Συριακός Στρατός, δεν υπολόγισε ISIS, δεν υπολόγισε κόμματα και φυλές που είχε το Μπάαθ στην άκρη για δεκαετίες, δεν υπολόγισε τους Ισραηλινούς, δεν υπολογίζει ότι πολεμά για μια δεκαετία, θα υπολόγιζε τους καλομαθημένους σε εύκολες νίκες Τούρκους;
Είχε συντεταγμένες, είχε τα πυροβόλα και τα ρουκετοβόλα, και έκανε την τουρκική εγκατάσταση οικόπεδο. Το αποτέλεσμα; ούτε οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν έχουν παραδεχτεί πόσες είναι οι απώλειες. Το σοκ στη γειτονική χώρα είναι αντίστοιχο με αυτό των Γερμανών στο Στάλινγκραντ. Μπορεί να πάθουν τέτοιο πράγμα οι ανίκητες τουρκικές δυνάμεις; έλα ντε, που άμα πας σε πόλεμο, αυτά συμβαίνουν…
Και όταν είδαν πως ΝΑΤΟ, και οι χώρες που είναι και στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, αφού έσκασαν στα γέλια, μίλησαν με γαλλικά στους Τούρκους, αποφάσισαν να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί. Να εξαπολύσουν τους πρόσφυγες, που διαβιούν σε τουρκικό έδαφος, και φυσικά επιβιώνουν χάρη στα ευρωπαϊκά κονδύλια. Σωστά; Όχι!
Η κίνηση που κάνει η Τουρκία είναι στρατιωτικά προμελετημένη. Αν δούμε λίγο διαφορετικά τα πράγματα, θα καταλάβουμε πως δεν είναι απλά μια κίνηση διπλωματικής πίεσης, αλλά μια κίνηση στρατιωτικής απελπισίας. Και εξηγούμαστε…
Η Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι σήμερα κάθεται και εκβιάζεται γιατί θέλει η ίδια να εκβιαστεί. Αν δούμε τα χρήματα που έχουν επενδύσει Γερμανία και Ισπανία, αλλά και Γαλλία και Ιταλία σε Τουρκία, θα δούμε πως υπό συνθήκες η ΕΕ δεν θέλει να αποκοπεί από την Τουρκία. Ούτε θέλει να δει ένα κράτος 80 εκ. ανθρώπων να καταρρέει, δεν θα το άντεχε όχι μόνο η Ευρώπη, αλλά ο κόσμος όλος.
Ανόητα λοιπόν, μικρόνοα καλύτερα, δίνει σχεδόν ότι θέλει η Τουρκία. Η συμφωνία επανεισδοχής ήταν μια συμφωνία που συνέφερε την ΕΕ, και την Ελλάδα. Απλά εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε 2 χρόνια για να εξετάσουμε μια αίτηση ασύλου, ενώ δίναμε άσυλο σε απίθανες περιπτώσεις από χώρες που έχουν να πολεμήσουν από την ανεξαρτησία τους. Δεν θα μιλήσουμε για την φάμπρικα του Ασύλου, απλά, αν είχαμε κάνει αυτό που έπρεπε, το πρόβλημα δεν θα είχε γιγαντωθεί έτσι…
Πηγή: https://www.ptisidiastima.com/prepei-na-kerdisoume-den-einai-asteia-ta-pragmata/